Tag: ایران یکپارچه و مستقل

بی‌تردید رفتارها و اندیشه‌های امروز، بیانگر شیوه و سبک اداره آینده ایران از سوی فعالین سیاسی، تشکل‌ها و گروه‌های فعال در اپوزیسیون است؛ چهل سال گذشته تا به امروز مخالفین جمهوری اسلامی‌ ایران در طیف‌های مختلف فکری و سیاسی...

کنفرانس اروپایی حزب مشروطه ایران(لیبرال دمکرات) درآخرین روزهای شنبه و یکشنبه ماه سپتامبر در لندن برگزار شد؛ این کنفرانس به پاس قدردانی از تلاش‌های وطن پرستانه دکتر حسین یزدی به نام ایشان خوانده شد؛ شهبانو فرح پهلوی هم با ارسال پیامی‌ از خدمات دکتر حسین یزدی تجلیل کردند.

شاهزاده رضا پهلوی با ارائه‌ی ایده‌ی مبارزه مدنی و بی‌خشونت و رفتارهای دمکراتیک و ملی‌گرایانه، اینک به محور مبارزات دمکراتیک و رهایی ایران از فاشیسم مذهبی تبدیل شده است. مردم در اعتراضات خیابانی ماه‌های گذشته‌ ایران، همراه با یادآوری خدمات...

خاطرنشان می‌کنم، تأمل و بحث در مدل‌های اجرایی حقوق بشر در جوامع و تحقق حقوق شهروندی اعم از جمهوریت یا پادشاهی و… با ماهیت‌های لیبرالی یا سوسیالیستی و… خارج از موضوع و حدود این مقاله بوده و نوشتار مستقلی را می‌طلبد. در مورد مسائلی نظیر حدود آزادی‌های فردی- توافق جمعی- میزان مشارکت سیاسی...

تاریخ معاصر ایران تصویری از رفتارها و اندیشه‌های سیاسی را در خود جای داده است؛ در این تابلو از ایده‌های دمکراتیک و ملی‌گرایانه تا سوداگران خاک و وطن قرار دارند؛ بخش‌هایی از تصویر سیاسی ایران، دل در گرو باورهای سنتی دارند و گروه بزرگی از فعالین سیاسی ایران، برآمدی از برخورد با دنیای نوین و سیاست مدرن هستند.

فعالین در جنبش مشروطیت از همان آغاز، سودای آزادیخواهانه و وطن‌پرستانه داشتند و کوشندگان مشروطه‌خواه، دل در گرو پیشرفت و رشد کشور و برقراری نظم و امنیت قانونی داشتند. بزرگانی چون سید حسن تقی‌زاده، احتشام السلطنه و نمایندگان مشروطه‌خواه مجلس شورای ملی، با پایمردی در برابر دست‌اندازی قدرت بیگانه بر خاک وطن ایستادند و یکپارچگی سرزمینی ایران را متحقق ساختند.

بر پایه این رهیافت به شهروندی، ملت، ملیت، دولت و نظام اجرایی، در حوزه حقوقی تعریف می‌شوند و همان‌طور که اشاره شد، رابطه حقوقی و سیاسی فرد و دولت مدنظر قرارگرفته و حیطه حقوق مدنی انسان‌ها، فراتر از دایره محدود و سنتی رفته و شامل اقلیت‌ها- فرهنگ‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها در برابری قانونی می‌شود.

موضوع سیستم اداره ایران بعد از جمهوری اسلامی، یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین مسائلی است که در ماه‌های اخیر موردتوجه بخش عمده‌ای از اپوزیسیون و بخش‌هایی از نظام جمهوری اسلامی قرار گرفته است. طرح بحث‌هایی نظیر فدرالیسم- اداره محلی استان‌ها- تقسیم زبانی جغرافیای کشور و… که در ادبیات سیاسی ایرانیان وارد شده، حکایت از پروژه‌ای دارد که برای مقابله با ایده‌های دمکراتیک و برقراری دموکراسی در ایران مدیریت می‌شود.

مقابله با سلطه خشن و غیردموکراتیک چهل ساله جمهوری اسلامی بر ایران، اصلی‌ترین و محوری‌ترین نقطه اعتراضی و مقاومت را در جنبش ملی و مدنی هموطنان به وجود آورده است؛ در چند سال گذشته، اشکال مبارزه با جمهوری اسلامی، در تجمعات صنفی- تحصن‌های کارگری- دانشجویی و اعتراضات خیابانی و با به کار گرفتن شیوه‌های نافرمانی مدنی و مبارزات بی‌خشونت، بروز و ظهور داشته است....

با توجه به این مسائل و- به تکرار- دقت در حساسیت شرایطی که هر روز فشرده‌تر از قبل بر میهن‌مان ایران می‌گذرد، بایسته است که با افشای توطئه‌های تجزیه‌طلبانه رژیم جمهوری اسلامی و عمق بخشیدن به مطالبات ملی و مدنی ملت ایران در همراهی همه‌جانبه با تمامی‌ مخالفین واقعی رژیم، قدمی‌در نزدیکی به سرنگونی جمهوری اسلامی برداشته و شاهد برقراری دموکراسی و آزادی در ایران باشیم.