دسته‌بندی نشده

برای جلوگیری از انتقامجویی شخصی و خشونت‌های ضدملی و غیرحقوقی، مکانیسم‌ها و راهکارهای حقوقی هم بایستی اندیشیده شود تا ماهیت و شکل دمکراتیک، حقوقی و ملی دولت و جامعه آینده ایران، به رفتارهای غیرحقوقی آلوده نشود. -از هم‌اکنون لازم است تدوین، اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی حقوقی برای برخوردهای جزایی و قضایی با عاملان و آمران جمهوری اسلامی به یکی از محورهای مبارزاتی و تبلیغاتی اپوزیسیون تبدیل شود.

«هر لحظه چنان حکومتی تشکیل شود و موجبات شرافت وطن، آزادی، آسایش و ترقی ملت را عملا نمودار سازد و با ملت نه مثل گوسفند زبان بسته رفتار نماید، بلکه به معنی واقعی ملت بنگرد آن لحظه است که ما خواهیم توانست به آتیه امیدوار بوده و چنانچه نشان دادیم وظیفه مدافعه وطن را ایفا نماییم.» - -ایجاد حس میهن‌پرستی و عملی ساختن برنامه‌های مشروطیت از اهدافی بودند که رضاشاه جسورانه و با باور به هویت ایرانی در راه آنها کوشید؛ برنامه‌های بعدی مدرنیزاسیون عرصه‌های اجتماعی- اقتصادی و فرهنگی، در دوران رضاشاه، ایران را به ساختارهای اولیه مدرن مجهز...

- دکتر حسین یزدی بامداد جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹/ ۵ فوریه ۲۰۲۱ در آلمان درگذشت. - دکتر حسین یزدی در سال ۱۳۱۳ در خانواده‌ای که پدر توده‌ای بود متولد شد. وی در اوایل دهه سی خورشیدی به عضویت سازمان جوانان حزب توده ایران در می‌آید و اولین بار در ۱۳۳۱ به واسطه فعالیت‌های تشکیلاتی دستگیر و زندانی می‌شود. - وی در آلمان شرقی به اتهام فعالیت‌های جاسوسی علیه کمونیست‌های ایرانی دستگیر شد و بیش از ۱۶ سال در زندان‌های «جمهوری دمکراتیک آلمان» بسر برد و سپس با تلاش دولت شاهنشاهی ایران از زندان آزاد و راهی ایران گشت.

از محتوای گفتگوها برمی‌آید که ایده لیبرال دمکراسی پیش از آنکه به صورت پسوند اسم «حزب مشروطه ایران» ثبت شود، در ذهن و اندیشه داریوش همایون جریان داشت. ‏ ــ درست است كه طرح مشروطه‌خواهان بیشتر روی كاغذ ماند و درست است كه امروز ایران از جهاتی به ‏عصر پیش از مشروطه بازگشته ولی جنبش مشروطه نیروی بر انگیزاننده جامعه ایرانی در راه پر دست‌‏انداز پیشرفت بود و همچنان هست.‏

در شرایط فعلی که از یکسو رئیس جمهوری جدید آمریکا با برنامه‌های مشخص و روشن برای مقابله و تعامل با جمهوری اسلامی ‌وارد کاخ سفید شده و از سوی دیگر رژیم ضدملی و غیرحقوقی جمهوری اسلامی بیش از پیش در موضع ضعف افتاده، اپوزیسیون ایرانی در موقعیت ویژه‌ای قرار گرفته است.

دارا بودن شخصیت سیاسی و فرهنگی، پیشینه ملی و شفافیت اهداف و آرمان‌ها و اصول دمکراتیک در مبارزه و مخالفت، و مهمتر از همه، شناخت و همراهی بخش بزرگتری از مخالفان و مبارزان ملی و مدنی از شخصیت واجد هدایت مبارزات، از ارکان اصلی و پایه‌های اساسی رهبری در دنیای معاصر به شمار می‌رود. - تردیدی نیست که شخصیت‌های محدودی از الزامات رهبری مبارزات مدنی و ملی ایران برخوردارند؛ شخصیت‌هایی که از «مقبولیت ملی» بهره‌مند بوده و «مشروعیت سیاسی و فکری» خود را طی سال‌های اخیر و با حضور فعال و دمکراتیک در مبارزات جلوه‌گر ساخته‌اند.

در شرایط دشوار و تعیین‌کننده فعلی که با بی‌تدبیری، خشونت، راه‌اندازی نمایش‌های انتخاباتی، اقدامات تروریستی و ضدملی جمهوری اسلامی، میهن ایرانیان در گرداب‌های سرنوشت‌سازی قرار گرفته است، بایسته است که با تأملی خردمندانه در اصول «پیمان نوین» و تشکیل پیوندهای مبارزاتی برای مطالبات ملی و مدنی، فرصت‌های جدید را شناخته و از آنها برای گذار از جمهوری اسلامی و رسیدن به رهایی از فاشیسم مذهبی و برقراری دمکراسی و برابری حقوقی در ایران، بهره‌مند شویم.

تجربه ثابت کرده هر جا که پای نظامیان به مراکز اجرایی قدرت باز شده، ثمره‌ای جز تشدید اختلاف و سهم‌خواهی از اعمال گسترده قدرت نداشته است؛ بروز اختلاف میان مجریان و مدیران نظامی، راه به جبهه‌بندی آنان در برابر هم و قدرت‌نمایی نظامی علیه هم را در پی خواهد داشت که در نهایت ممکن است به تقسیم مناطق قدرت بیانجامد. -هرگونه توجیه برای صدارت سیاسی سپاهیان، در خدمت گسترش خشونت، سانسور و فساد جمهوری اسلامی بوده و فرصت‌های مدنی و ملی را بر باد خواهد داد.

با توجه به انبوه نوشته‌ها، مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و بیانیه‌ها و کتاب‌های شاهزاده رضا پهلوی، طرح دعاوی‌گونه و پرسش و پاسخ به سبک غیردمکراتیک و یکطرفه از این چهره‌ی شاخص سیاسی و اجتماعی و فرهنگی کشور، که گاه در نامه‌نگاری‌ها و مصاحبه‌های برخی اشخاص سیاسی دیده می‌شود، درواقع تلاش خواسته یا ناخواسته برای راندن شاهزاده به مسیری یکطرفه و مصادره به مطلوب آرا و سخنان ایشان به نفع یک جریان و یا اینکه برای تخریب اوست.

معیارهای انتخاباتی بایستی از فرایند اطلاع‌رسانی آزاد، حضور نیروها و تشکل‌های سیاسی، شفافیت برنامه‌های انتخاباتی و بالاخره ایجاد فضای مناسب برای جابجایی در قدرت برخوردار باشد. در شرایطی که ملت ایران از این امکانات و حقوق محروم بوده و زیر فشارهای فزاینده سیاسی و امنیتی بسر می‌برد، برگزاری انتخابات واقعی امکان‌پذیر نبوده و هر گونه رویکردی به صندوق رأی، در خدمت تثبیت جایگاه استبداد دینی و در راستای تحکیم پایه‌های ضدمردمی‌ و غیر حقوقی آن به شمار می‌رود.