خاندان پهلوی

در بخش دیگری از مفاد منشور حزب مشروطه ایران(لیبرال دمکرات) آمده است:« ارزش‌های تاریخی و تجربه‌های ملت ایران بنیاد برنامه سیاسی ما را تشکیل می‌دهد. ما با بهره گرفتن از بهترین جنبه‌های این ارزش‌ها و تجربه ملی یعنی ناسیونالیسم ایرانی، آزادیخواهی، ترقیخواهی، و عدالت اجتماعی توشه فکری و سیاسی خود را فراهم کرده‌ایم.»

به عقیده ما سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نخستین مرحله پیکار است. مرحله دوم که به همان اندازه اهمیت دارد ساختن یک جامعه نوین ایرانی است که تنها با مشارکت همه مردم و گرایش‌های گوناگون میسر خواهد بود. بدین منظور می‌کوشیم از همان نخستین گام در پی برداشتن موانع سیاسی و عاطفی که ایرانیان را از هم جدا کرده است باشیم. ایرانیان به عنوان وارثان تاریخ و فرهنگ مشترک و پر افتخار به هم نزدیکتر از آنند که با برچسب‌های ساختگی و بی‌اهمیت بتوان از هم جدایشان کرد.

بر اساس آنچه به اختصار از سیر تاریخی مصوبات حقوقی مربوط به نوزادان در مجامع بین‌المللی آوردم، اکنون باید در تهیه و تدوین قوانین دموکراتیک ایران آینده به جایگاه حقوقی پیش از تولد و سال‌های اول تولد نوزادان و کودکان اندیشیده و به کاربردی کردن آن مبادرت ورزید.

آرزوهای رضاشاه پهلوی جامه‌‌ عمل‌ پوشید و با تصویب‌ قانون‌ انحصار دولتی‌ قند و شکر و چای‌ به‌ منظور تهیه‌ی‌ سرمایه‌ی ایجاد راه‌آهن‌ در نهم‌ خرداد ۱۳۰۴ خورشیدی‌ از سوی‌ مجلس‌ شورای‌ ملی‌، مراحل ساخت و بهره‌برداری از خطوط آهن در ایران آغاز شد؛ رضاشاه‌ می‌نویسد

از اصلی‌ترین آرمان‌های رضاشاه پهلوی، ایجاد نظام همگانی آموزش و پرورش بود که با سعی و تلاش وی، در سال‌های ۱۳۰۶­۱۳۱۳ با تصویب‌نامه‌هایی درباره آموزش عمومی و اجباری رایگان ابتدایی و دبیرستان و آموزش عالی شروع شد. رضاشاه پهلوی همچنین در جهت فرهنگ‌سازی مدرن و نوسازی فرهنگی و آموزشی ایران، دانشگاه تهران را در ۱۵ بهمن ۱۳۱۳ تأسیس کرد.

این بدگویی هایی که از کسانی می شنویم بیشترش از آن ست که از تاریخ بیست ساله آن شاه و از اسرار سیاسی ایران ناآگاهند و بسیاری نیز نمک ناشناس و بدخواه می باشند... رضا شاه به این کشور نیکی ها کرده و باید ایرانیان از او قدردانی نمایند و یادش را به احترام کنند.

آنچه در ماجرای آذربایجان لگدمال شد، تشخص ایرانی بود، حرمت ایرانیان به تمسخر گرفته شد و غرور ملی به یغما رفت؛ در بازی دیپلماتیک خارجیان به آن روزگار، ایران و ایرانی اعم از آذربایجان و تهران و خوزستان، یک صدا و همسو با پرداخت هزینه های گزاف، هویت ملی خود را نگه داشت